bilirsiniz cocukluk gunlerini...kucukken kuran kursuna giderdik malum cocukluk caglari mahalle arkadaslıklari derken kuran kursunun bilmem kacinci gununun bilmem kacinci tenefusunde bir cocuk kiyametin cuma gunu aksam ezani zamanina denk bir vakitte kopacagini soylemisti ve cocukluk tabii oyle anlatmisti ki biz de pur dikkat dinliyoruz... Yine bu olayin aksaminda din isiyle fazla ilgilenen amcamin evinde misafirdik. orada bir video vardi anlatanin ismi harun yahya olmasi gerekiyor ve yine kiyamet gununu anlatiyordu. Daha 9 bilemedin on yasındayım. Adam oyle anlatmisti ki cok korkmustum gunahim varsa nereye kadar var ki... neden izliyordum ya da bana izletiliyordu anlayamamistim ama kesin ogrendigim bir sey vardi ki kıyamet cuma gunu aksam ezanina yakin kopacakti. Herneyse gunlerden cuma gunu evdeyim televizyon izlerken yagmur bardaktan bosalircasine yagmaya basladi ben tirstim ilk basta. icimde gizli bir korku fakat aciga cikarmadim bunu. Odama gectim cunku odam bana daha guvenli gelmisti. Yatagima uzandim videoyu aklima geldi daha dogrusu ben aklima getirdim. Bu durumlarda nedendir bilinmez ama hep tam tersi seyleri yaparim sonucta bu olanlari dusunmemem gerekirdi. Yagmurla beraber gok gurultuleri de artmaya baslamisti. Gok gurlemesi cok kuvvetliydi cok korkuyordum. Bir kac dakika sonra yıldırım dusmustu onumuzdeki inci agaclarina ve bu incir agaclari balkonumuza cok yakindi. Cakan bir yıldırım sonucu incir agacinin kokunden kopmasi ve yıldırımın sesi beni uzunca sure aglatmisti. Bundan sonraki her cuma gunlerinde uyumaya ve yalniz basima kalmaya korkar olmustum. Bu korku uzunca bir sure benimleydi ama nihayet atlatabilmeyi basardim buyuk olcude.cocukluktaki en buyuk travmalardan biridir yasayan bilir.
Sozluk okuruna umarim yeni bir korku hediye etmemisimdir.
