ehem ehem. evet efendim başlıyorum bütün festivali grup grup değerlendirmeye hazırlanın..
ilk gün: none shall return : festivalin açılış konseri olduklarından haketmedikleri kadar seyrci çektiler, ses sistemi kötüydü ve grup zaten çocuklardan oluştuğu için pek etkili olamadılar.
belphegor : none shall return de sıkılan insanlara oh be dedirttiler kendileri, güzel bir performans sergilediler, üzerlerine gıda boyası veya benzeri bir şeyle kan döktüler efendim.
entombed : ilk sağlam perfomansı sergilediler, vokalin sümük şovu ve ardından sahneye atılan selpak gülümsetti, ama bu kadarla kalmadı vokalist seyirciye poposunu açma ve benzeri birsürü aktiviteye girdi, left hand path ile ben kendimden geçtim.
behemoth : hobaaaa, allahım o ne performanstır öyle, festivalde ki ilk pogoyu şahsen ellerimle başlattım efendim ilk pogo olduğundan 8-9 kişi tepindik durduk. nergal kral performansı ve karizmasıyla seyirciyi coşturdu.
overkill : zaten yeterince gaza gelmiş seyirciyi patlatan konserdir. pogolar,mosh pit'ler havada uçuştu hatta wall of death bile yapıldı. o pogoda olanlara selamlar ordaki düşenleri kaldıran yardım sever necrophagist t-shirtlü genç bendim efendim.
cannibal corpse : murder king, soul sacrifice bassçı/vokalisti olan özgür özkan'ı bile pogoya sokacak kadar gaz bir performans sergilediler. var gücümüzle kafa sallayan bizler george fisher'ın pervane gibi dönen kafasını görünce "ulan bizim yaptığımız headbang ise bu adamın ki ne ?" dedik.
sabaton : mükemmel bir vokaliste sahipler öncelikle bunu söylemeliyim. o nasıl bir sestir o nasıl bir performanstır efendim. ayrıca çok sempatikti sürekli grup arkadaşlarına şaka yaptı
(gitaristin takımlara muccuk çekip kaçmak vb)
necrophagist : heyecandan öldüm karnıma kramplar girdi sözlük, muhammed imi canlı canlı izledim
kusursuz bir performans sergilediler bence. sololarda muhammed'in hata yaptığını söyleyenler vardı ama söyledikleri hatalar çok çok küçük örneğin tapping yaptığı bir notadan tam ses çıkmaması gibi. hiç önemli değil muhammed'im ben seni hertürlü seviyorum.
dark funeral : sahneye krallar gibi çıktılar ama hiçbir numaraları olmadığı ve tamamen boş bir grup olduklarını anlamam çok uzun sürmedi. ilk şarkıda vokalin sesi gelmiyormuş hiç farketmedim. sadece kuru gürültüydü efendim.
evergrey : gayet progresif ve güçlü sound'larını güzel performanslarıyla süslediler şahsen çok beğendim ve baya eğlendim.
diğer grupları beklemedim ve evime doğru ilerledim.
üçüncü gün :
choler age : ilk başta lamb of god tribute grubu sandım kendilerini ama çok az sayıda seyirciyi (10-15)
eğlendirmek için ellerinden geleni yaptılar.
since yesterday : çok başarılı bir grupmuş kendileri. ayrıca vokalin söylediğine göre ingiltirede
bir şirketle anlaşmışlar. hak ettiklerini kanıtladılar performansları ile.
makine : kendilerini unirock 2010'un en kötü grubu ilan ediyorum. berbat performanslarını baştan
aşşağı özentilik kokan hareketleriyle süslediler. gerizekalı bassçılarıyla ve kendini till lindeman falan
sanan vokali ile beni canımdan bezdirdiler. ikinci bir manga vakası.
heaven shall burn : ilk büyük circle pit bu grupta çıktı efenim. gerçekten çok coşturcu bir performans
sergilediler efendim. ayrıca itiraf ediyorum o ortadaki büyük kulenin etrafında dönme fikri benden çıktı.
ilk başta "olm manyakmısın" diyenler en önde koşturdu. vokalinde yardımıyla büyük bir wall of death düzenlendi.
korpiklaani : halay çekildi efendim. tren yapıldı o bahsettiğim kulenin etrafında dönüldü ben daha ne diyeyim.
bütün gücüyle koştu insanlar. anlatamıyorum siz anlayın işte.
obituary : taş gibiler efendim. durduramıyoruz. bangır bangır çaldılar.
nevermore : ortalama bir performans sergilediler warrel dane dahil. sadece jeff yardırırcasına çaldı.
final product, sentient 6, believe in nothing, i voyager, my acid words gibi efsane şarkıların
hiçbirini çalmadılar. bir ara kafası güzel bir fan sahneye çıkıp warrel dane'in şapkasını çalıp
kaçtı, warrel da peşinden koştu. bir ara "tekrar görüşmek üzere hadi eyvallah" diyip gittiler ve
geri döneceklerini bilen bizler "nevermore,nevermore" şeklinde çığırmak üzere geri çağırdık kendilerini
onlarda bizi kırmayıp döndüler ve enemies of reality ile performanslarını bitirdiler.
