zaten öyle olduğu için bence gereksiz olan talep.
çünkü aslında benim yorumuma göre, tam olarak kuran'ın ilk cümlesi (sözü/ayeti); beynini/yüreğini kullanarak hayatı/evreni oku anlamındadır. elif be'yi oku değil!
"oku"sözünün ilk ayet olması, hz. muhammed'in okuma/yazma bilmeyen bir ümmi olması ve ayetin iniş şeklinin tasviri beni bu sonuca götürüyor (ahkam kesmek haddim değildir, sadece okumaya çalışıyorum);
--alıntı--
Peygamber Efendimiz o anı şöyle anlatır: ";Melek bana: Oku, dedi. Ben: Okuma bilmem, dedim. Bunun üzerine melek beni alıp gücüm tükeninceye kadar sıktı. Sonra beni bırakıp yine: Oku, dedi. Ben de ona: Okuma bilmem, dedim. Yine beni alıp ikinci defa takatım kesilinceye kadar sıkıştırdı. Sonra beni bırakıp: Oku, dedi. Ben: Okuma bilmem, dedim. Nihayet beni alıp üçüncü defa sıkıştırdı. Sonra beni bırakıp:
"Yaratan Rabbin adıyla oku. O, insanı Alak'tan yarattı. Oku, Rabbin sonsuz kerem sahibidir. Kalemle yazmayı öğreten O'dur. insana bilmediğini O öğretti"; dedi.
--alıntı--
1) hz. muhammed ümmi ise, Allah'ın ve onun habercisi Cebrail'in bunu bilmemesi mümkün müdür?
2) Hz. muhammed "ben okuma bilmem" dedikçe cebrail'in onu gücü tükeninceye kadar defalarca sıkması ve ısrarla "oku!" demesi, gönül gözünü biraz daha aralamak, ya da alacağı bilgiyi, gücü hazmetmeye hazır hale getirmek için olabilir mi?
3) "oku"'dan sonraki 2. cümle ne diyor, "Yaratan Rabbin adıyla oku.", yani harf, kalem, kağıt, bunları boşver, sana, okumak için; Yaradan Rabbin, o'nun adı ve sen kendin (beynin, yüreğin, nefsin ve ruhun ile) yetersin(iz).
4) ardından da ayetlere, edebiyat dersi ile devam etmiyor. eğer kastettiği yazılanı okumak olsaydı öyle olması gerekmez miydi? halbuki devam eden ayetler, insan'ın yaradılışından, rabbin, kerem sahibi, yani; iyi huylu ve cömert olduğundan bahsediyor. ve insana da yazmayı öğreten o'dur diyor. sanki yazma/okuma mevzusu sonradan gelir dermiş gibi.
