lise yıllarımda beni şair etmiş güruhtur. tiksindikçe yazardım. bugün yine depreştim, o zaman buraya da yazayım dedim...
şu okulda ne çok kıçı kalkık var
sanki boklarında çil çil altın var
ezici bakışlarıyla dövmeye çalışırlarken birbirlerini
ve optik marka okuyucusuna dönmüşken, gözleri çıkasıcalar
merdivenden tökezlenip düşecekleri günler de var.
yakışıklı gördüm diyo ayağında puması var
çok tatlı gülüyo, manyak bi arabası var
deli dans ediyo herkes ona hayran kalıyo
neyse ki o benim, bundan güzel şey mi var?
boş şeyler bunlar arkadaşlar
onlarında timberlarında pis kokan ayakları var
ve eğer varsa bir boşaltım sistemleri
tikilerinde boku kokar...
