platonik olarak bir şeyler hissettiğim kişilere karşı yapmacık davrandığım zamanlar oluyor sözlük. oturup saatlerce hoşlandığı kişi hakkında konuşup ona nasihatler verebiliyorum. bazen ciddi anlamda olaya kendimi kaptırıp bunun benim mesleğim olduğunu sanıp iş ile duygusallık karıştırılmaz deyip profesyonelliğin dibine vuruyorum. azıcık olaya fitne fesat karıştır di mi? yok... daha da abartıp ayrıldılarsa barıştırmak için elimden geldiğince seferberlik ilan ediyor, sen özür dile diye de diretebiliyorum.
muazzez abacıdan geliyor efendim; insan salaklık yapar amaa benimki düpedüz eşeklik sayılıııır.
