ilk kez elimi sıkmanın üstünden tam üç yıl geçmiş bugün. Memnun olmuştuk hani. Ellerimizi bırakıp hoşça kal diyişimizinse yedinci ayı. Bilmiyorum hoş mu kaldın, bilmiyorum arada da olsa yeni güne her gün yaptığım gibi benimle başlıyor musun... yok, aslında bilmek istemiyorum. O gün sana son kez sarılırken zamanın durmasını istediğim gibi. Gitmek istemediğim gibi. Geçmiyomuş. Zaman ilaç falan değilmiş. Unut o sözlerimi. Özledim.
