kurtuluşun resmileşmesidir.
lisemi hiç sevmedim, mezun olurken hiç üzülmedim. özlediğim, sevdiğim bikaç arkadaşım var, onlarla da zaten görüşmeye devam ediyoruz. gerisi benden uzak, allaha yakın olsun tabiri caizse.
hep lise arkadaşlıkları gibi olmaz, çok özleyeceksin derlerdi de inanmazdım, ki hala da inanmıyorum, yok böyle bir şey. *
not: bazı arkadaşların lise hayatı güzel geçmiş olabilir. şanslarına göz kırpıp hayata devam etsinler. ama benimki acayip boktandı.
