konuşmaya başladığı zaman emniyet kemerimi takıyorum. gözlerimi kapatıyorum ve tatlı bir rüyaya dalıyorum. halı sahadan açılan muhabbet, marmaris'e, ordan turnesine, ordan dağdaki kampına en son sana bişey olmasın oğluma geliyor. gondoldan inen veletler gibi oluyorum önce bi sağ adım atıyorum sonra geri gidiyorum sonra kendime geliyorum. oh olsun bilete değdi epey bi sarsıldık diyorum. *
halısahada da ayağımı sakatlamasa çok iyi olacak. aynı takımdan olsak uçururuz adım gibi eminim ama henüz olamadık sabırsızlıkla bekliyorum.
