mario puzo'nun, subjektif değerlendirmem dahilinde en az "baba" kadar etkili olan şaheseridir. iki kere okunan nadir kitaplardandır. hani bir romanı iki kere okumak da neyin nesi denilebilir ama bu gerçekten bir romandan fazlası.
aslında bunu yazarak "sözlükten kız kaldırmak" sevdasındaki arkadaşları üzmek istemem ama bir erkeğe dair birçok şeyi, biz erkeklerin(kadınlara oranla) çok daha basit kalacak dünyasını gözler önüne seren bir başyapıt.
dünya sinemasının konu olarak sancılar içinde kıvrandığı şu dönemde kullanılırsa ve bu anlamda da titiz davranılırsa bir başyapıt kazandırılabilir sinema tarihine de. gerçi adamım mario puzo'nun birtek ışık ve ses ile ilgili detayları vermediğini düşünürsek romanda çok titiz davranmaya dahi gerek yok. kaliteli bir ekiple(özellikle işin teknik boyutunda) çok ciddi bir başarı yakalanabilir bence.
