yalınayak yağmurda yürüme düşüncesinin farklı olduğunu düşünüp, farklı bir insan profili çizmek istercesine yazanlar gibi yazmak değil düşüncem.
en doğalı, en sadeyi anlatmak belki de. ama kime? neden? nasıl?
bazen rahatlamak, bazen beklentisiz paylaşım, bazen de kanıtlama çabaları. ama bunlar masumca olanından. ne Yunus'um ne mevlana. çok bildiğimi, çok yazdığımı iddia etme çabalarında sürünmüyorum. tek derdim var. dürüstü bulup alnından öpmek. söylediğiyle eylediği bir olanı şöyle gün yüzüyle görebilmeyi düşünürken, yazarak kendimi de dışardan görmeyi düşündüm belki de. bilemedim. kafam karıştı.