antalyada sahafçıların toplandığı bölgede rasgele bir dükkana girdim ve orta yaşın biraz daha üstünde olan,abi mi desem amcamı desem diye beni tereddüte düşüren güzel insanla aramda geçen konuşmalar:
ben:bana büyük duygular yükleyecek bir kitap verirmisin usta
sahafcı:ağlamak mı istiyorsun ?
ben: öyle birşey mümkünse neden olamasın
içeri gider ve elinde kalınca bir kitapla gelir.
sahafcı:bu yazarı geçtim bu kitaptan hiç bir edebiyat hocanız bahsetmedi mi önermedi mi?
ben:hayır ustam
yüz hatları keskinleşti abimin belli ki yazıklar olsun diyecekti.
sahafcı:yazıklar olsun onları edebiyatçı yapan okula !!
son sözü buydu ustamın,bunun üstüne kitaba adeta bir ruh yükledim ve okumaya başladım.
