ölüm ile rüya arasına sıkışan yanılsamaları anlatır.
"... ne kadar istesen geleceği bilemezsin... kimi zaman çok tatlıdır acı, insanı havalandırır. neyin var neyin yok ortaya sürersin. sonra bir an gelir, bu oyunda kartların sana karşı hileli karılmış olduğunu anlarsın. işte tam da o anlarda varlığının ne kadar önemsiz olduğunu öğrenir insan, zamanın çıkmaz sokağında oyalanmaya gerek yoktur."
"... anların eklem yerlerinden birinde. eğer biri bir zaman, süresi önemli olmayan bir zaman evrenin bir yerinde yaşamış ve bir işaret, sıcaklık, gülüş bırakmışsa geriye, bu hiç yok olmuyor, sonsuza dek yaşıyor. zamanın bilinmez bir girintisinde saklı duruyor anıları ve bizim bir gün kendiliğinden ya da bilerek onlara dokunmamızı bekliyorlar. bu gerçeği geçersiz kılacak şey ancak sevgisizlik ve unutkanlık olabilir. bu durumda mutlak olan yalnızca kaybetmektir."
