sevgi gerçektir, iyiliktir, güzelliktir, anlayıştır,uyumdur.
sevme gereksinimi, toprağın suya olan gereksinimi gibidir. sevgi, kişisel dünyanın, topluma, doğaya açılması, herkese bir tür ortaklık payı sunması, tüm insanlara iç dünyasının kapilarını aralaması olayıdır. orada, birlik, anlayış, hoşgörü, şefkat günlük yansımalar halinde vardır. sevgi, ancak bu biçimde kalıcı bir yaşam felsefesini haline gelir...
