yarayı kaşımaktır. çünkü çok büyük ihtimalle eski sevgili eski sıfatından memnundur ama işte bazen de ferman dinlemiyor gönül.. kendinizle çeliştiğiniz anlarda vuku bulur genellikle, şizofren diyaloglara sebebiyet verir;
-ama özledim.. (iç çeker..)
-aman ya o özlesin nedir yani! (kibirli bir de..)
-ama özlediğimi ona değil de kime söylicem.. (hüzün keder karışmıştır, ses titrer..)
-o seni özlemedi belli ki! o kaybetti... (kaybettiğini itiraf edemez, özlemişsin işte daha ne!)
-arayım ya ne olacaksa olsun, yüzleşirsem daha kolay vazgeçerim.. (nah! bi de gururundan olacan haberin yok!)
neticede arama yapılır, sonra bir şizofren diyalog daha...
-iyi mi oldu şimdi? umursamadı işte.. (ben demiştim tripleri... kime söylüyosa! )
-aman napim aklımı kurcalayacaktı (içimde kalacağına kusayım diyor..)
-havalara girdi bi de hasbam, aramayacaktık olum (şizofreni zirve yapar)
-ee napim daha da aramam (arayacak...)
