Türkiye Cumhuriyeti kimliği taşıyan bir şahsiyetin, kimliğini taşıdığı memleketin ana dilini konuşmasıdır. karadenizli biri olarak yıllardır memleketime gittiğimde aile bireyleri arasında lazca konuşulduğunu duyarım. Ancak hiçbir tanıdığım lazın ortalıkta ya da kendi arasında "vay ben türkçe konuşmak zorundayım" diye hayıflandığını görmedim. kürt kökenli halkımızın tamamını zan altında bırakma gayretinde olan, kürt propangadası ile terörden nemalan bir kısım "hain" dışında da böyle bir sorun olduğuna inanmıyorum. gün gelecek bu ayrık otları ve vatan hainleri silinip gidecek. geriye bir bireyi olmaktan gurur duyduğum canım ülkem ve konuşmaktan onur duyduğum güzel Türkçem kalacak. *
