Şiir rehavete kapılmaz. Ne güneşten çarpılır, ne terden dökülüp saçılır. Şair güneşi elleriyle tutabilir. Yakan da dokunan da şiirin kendisidir.
Küçük iskender, güneşi çıplak elle tutmaktan korkmayanlardan. Şu geçirdiğimiz tuhaf yaz mevsimine (seller, krizler, ölümler) onun hediyesi de Sarı Şey. Yine yüksek sesle okunacak, haykırılacak, gencecik ve isyankâr şiirler bunlar. Sarı ve lacivertin hüküm sürdüğü topraklardan, insanlardan, patolojiden gelen aşk ve şiddetle, Akdenizli bir ağıt.
Anadolu Afrika oluyor. Portakal Hollanda oluyor. istanbul tüm başkentler oluyor. Recep, Leonardo oluyor. Arabesk Blues oluyor. Ortadoğunun milli takımı çok uzaklarda amatör bir çete oluyor. Eşyalar şey, şeyler hiçbir şey oluyor. Sarı Şey, bizi daha da sarıyor, sardıkça sararıp sarpa sarıyor.
Ey Devlet, beni de Ötekileştir!
Çünkü ötelenen, merkeze göre menzile daha yakındır.
Ey Devlet, beni de Başkalaştır!
Çünkü başkalaşan, sana benzemeyi bırakmıştır.
Ey Devlet, beni de Yabancılaştır!
Çünkü yabancılaşan, neden sevilmediğini anlayacak kadar
düşünmeye başlamıştır.
