zorlu süreçtir.
Okulu bitirmenin kötü yönlerinden biri de
herkesin ne yapıyorsun sorusuna mantıklı bir cevap veremektir.
Yaşanılası diyalog:
- Üniversiteyi bitirmişsin hayırlı olsun.
- Teşekkür ederim. Zar zor da olsa bitirdik işte.
- Peki şimdi napıyorsun iş buldun mu*
- Arıyorum birkaç yere başvurdum.
- Aman iyi iyi benimki okumadı.kendi dükkanını açtı.
- ıh mıh gıh.
Bize hep oku dediler. Okuyan iş bulabiliyormuş misali.
Ayrıca bize okumaya vereceğimiz zamanı işe versek dükkanımızı açacağımızı da söylemediler.
Okuma demiyorum sadece benim gibi suyunu çıkarma.
Uzun soluklu üniv öğrencisi olarak iş konusunda diyebileceğim şu.
Kendi dükkanımı açacağım.
Ne gerekli bu işte : ilkokul matematiği ve konuşkanlık.
Kısacası üniversiteye verdiğim emeğe harca vay gidene o parayı sermaye yapardım.
(bkz: Öğretmen babanın okul manyağı kızı)
Ama en çok ne için okuruz: itibar için.
Kuzenin mühendis olur. Komşunun oğlu doktor olur.
Bayram gezmesinde çay muhabbetinde sorulunca anne baba kısmısı üzülmesin diye.
Akıldan kıt ve iseksiz çocuklarını okutur.
Bir bayan içinse istenilecek kız olmak için okunmalıdır. Annemden inciler:
- Bu devirde okumayanı isteyen olmuyor kızım.
- Sen bir okulu bitir sana talip çok.
Gerdeğin birinci şartı : diploma.
iş konusunda da çalışmanı şiddetle isteyecek bir adam çıkacaktır çoğunlukla.
- Sen ne mezunusun
- Üniversite
-iyi o zaman birlikte çalışalım para biriktirelim.
