kardeşimin isteği üzerine temsilciliğine kalkıştığım, ancak 3 ay dayanabildiğim kozmetik şeysi.
kardeşim ne zormuş pazarlama yapmak, ürün satmak. daha doğrusu ne zormuş lan insanlardan para toplayabilmek. katalog ellerine geçince "ay şunu da aliim ay bunu da aliim." tribine giriyorlar ama iş para ödemeye gelince peşlerinden koşturuyorlar. mesela 2 ay önce sattığım bir ürünün parasını halen alabilmiş değilim kızın birinden. hadi helal olsun dedik geçtik.
yanlış gelen siparişler, kutuların içine yığma yapılan ezilen mallar, beğenilmeyen ve beklentileri karşılamayan ürünler ve bunların iadeleri ile uğraşmak...
3 ay sonunda dayanamadım ve bırakma kararı aldım. her ay babamdan borç almam da bu kararımda etkili oldu tabi. 2 hafta kadar önce telefon edip hesabı kapatma isteğimi belirtim. normalde olsa uğraşmam, hesabın açık durmasın ya da durmaması pek önemli değil. ama 70 liraya yakın alacağım olduğu için hesabı kapatmak zorundayım. ve iki haftadır "biz sizi arayıp işlemlerinizi yapacağız." sözünün gerçekleşmesini bekliyorum. en sonunda dayanamayıp tekrar aradım ve aslında faks yollamam gerektiği bilgisine ulaştım. faksı yolladım. şimdi kaç gün bekleyeceğimi allah bilir.
ha bu yazıyı niye yazdım? heveslenmeyin kızlar. "ay hem satarım hem de ürünleri geliş fiyatından kendime alıp kar sağlarım." demeyin. bok yesin avon. bu kadar açık ve net. berbat ürünler, gereksiz mallar için g.tünüzü yırtmayın.
hadi selametle...
