kendisi çok saygı duyduğum kıvır kıvır bir insandır. lakin anlayamadığım bazı mistik, metafizik, mezotopik ve ekzantrik yönleri bulunmaktadır. yer istanbul mekan harbiye, ilhan irem konseri; tam 20 yıl sonra. ortam romantik, ışıklar kapalı, sevgililer ücralarda yiyişmekte, ön sıra coşmuş kendinden geçmekte (h)er türlü mariuana, hap, pop ve cup çekmiş moddalar. kendilerinden geçmiş kafa-beyin binbeşşüz kimbilir hangi diyarlarda altın vuruş yapıyorlar,
bu arada ilhan irem çıkıyor sahneye kendinden menkul-guru modunda. siyah ve fikrimce tek-parça bir giysi, sen de modern ihram ben diyeyim karate-kid filmlerinden mukallit bir siyah elbise. uzun saçlar, elde akik yüzükler, yüzünde hafif bir gülümseme[!], hareketlerde en ufak bir ikircimden eser yok; bir yaşındaki gibi genç ve dinamik bin yaşındaki gibi tecrübeli. barış-güvercini adımları ile sahnede selam duruyor[müslümün kü gibin değil] şişedibi gözlüklü pokemon kızlar ise dişlek ağızlarını ayırıp onu hayran hayran temaşa etmekteler[Hz Esra Eron kadar olamasa da]
söylemye başlıyor o kadife sesiyle ve en damar parçalarından "gemiler" çalıyor. lakin işin ilginç yanı bu müziğe bir de power point sunumu eşlik ediyor. bu sunumda ise ne romantik bir ortam ne birbirine bakışan biri bohem diğeri kaynak saçlı iki sevgiliya da kitaplarını düşüren iki çiftin otel odasında sonlanan tükenmişş romantizmi[rugan ayakkabı bile yok varın siz düşünün]. bir uzay gemisi uçarkan[ne romantik görüntü!] görünüyor. hali ile tüm romantizm, mum ışıkları ve akılarda içilen kırmızı şaraplar yerle bir oluyor[abi sen de mi ufocuydun ya?] demekten alıkoyamıyorum kendimi.
Aslında onun metafizik olgunlaşması belki bu. bunu kavramsallaştırması da bir tuhaf. biz marifet-aşaması diyelim bir başkası nirvanaya ulaşma ya da evrenlerle bir olma desin; ilhan irem'de böle postmodern tarikatçı modunda spinoza'nın Allah-kitap kütüp musaf demek yerine evrenler dediği gibi[ne kadar yobazım!] o da bir laf tutturmuş evrenler deyip gidiyor; Anlasana ise bu tanrısal ilhamın amentüsü.
Ama hocam seni çok seviyoruz yahu. şerefsizim bir tarikat kur çember sakal bırakıp hayrunnisa isminde bir hatunu koluma takıp rastladığım ilk hakikat kitabevinden şalvar ve cübbemi alıp geliyorum!
