sıcak, sade ve bir okadar da samimiyet içeren dolu dolu söz. yüreğimin üşüme dönemlerinde hep aklımda sallanır sanki öznesiz. ekseriyetle buruk bir kimyası vardır bu sözün ya da bu sözü söyleyen buruktur. adeta camda sararan gazete parçasının üzerinde duran silik yazıların çökmüş harfleri gibidir insan bunu söylerken. sebepsiz değildir bu pecmurde hal. bunun da diğerleri gibi müsebbibleri vardır, aslında dil yaralamak ister ama yürek dili bağladığından sitem cümlesi düğümlenir; sıcak, sade ve samimiyet içeren bir temenni cümlesi olur ta kendisi. yüreğin sakladığı bir sitem sözü olmasa hemen ağzından çıkıveririr kişi. oysa ''sağol'' ne kadar da çabuk çıkar dudaklardan, yürekle dilin atışmasına gerek kalmadan.
anlamıyorum, insan söylemek istediklerini neden söyleyemez, anlayamıyorum.
