önce sesini unutursun elbet, sonra ellerinin avuçlarında bıraktığı sıcaklığı..kaybolur gider. Bir müddet sonra yüzü silinmeye başlar hafızandan. göz yuvaları silikleşir, burnu kaybolmaya başlar, "acaba böyle miydi?" dersin yüzü..nafiledir çaba, resmi vs yoksa unutulmaya mahkumdur. çehresi zamanla parlak beyaz ve içi boş bir hal alır...hatırlamak istersin, hatırlamak istedikçe unutursun. sonra kokusunu unutursun bir gün. her yerde o kokuyu ararsın, bulunmaz. ölen biri giderken sizi de götürür peşinden, eksilirsiniz. hele ki sevilen özlenen biriyse hayatınızda daha da bir acıtır. sonra bir gün siz de ölürsünüz ve bundan sonra olacak ilk şey bir başkasının sizin sesinizi unutmaya başlaması olur..
