batman'da vatani görevimi yaptığım, askerliği anladığım, mantıksal olarak çelişki yaşadığım, sayı saymayı bir kez daha gerçek anlamda öğrendiğim, daraldığım, patladığım, kimi zaman mutlu kimi zaman hüzünlü dakikalar geçirdiğim ama neticesinde 16 mayıs sabahını beklediğim dönemdir.
tabi bunlarla birlikte bana kattıkları elbette oluyor sözlük olmuyor değil. örneğin yazıcı olduğum için kendime ait bir odam var ve geceleri cips kola eşliğinde sivildeyken izleyemediğim filmleri izliyorum. sabah içtimalarına girmiyorum. seviliyor, sayılıyorum. ama yinede bazen çok sıkılıyorum.
sivildeyken yapmaya üşendiğim, sıkıldığım şeyleri bile özledim. siz halıya basmayı hiç özlediniz mi sözlük? işte böylesine basit, bayağı şeyleri bile özlüyor insan. bir de dönemin verdiği cenabetliği hiç söylemiyorum bile...
