kalbin
artık etten bir duvar bana,
bir zamanlar içinde yer ettiğim.
gönülsüz bir mesih ismim
dudaklarında..
büyü bozuldu, biliyorum...
oysa ben seni ne cok sevdim.
ardına bakmadan sığınabileceğin,
geçit vermez kalelerindim
ben senin.
kumlara dönüştüm.
içine girmeden bilebileceğin
rüyalarındım.
karanlığa büründüm.
bir sen vardın benden
daha içeri.
bir sen,
ve
sen nerede bitiyordun,
ben nerede başlıyordum,
hiç bilemedim.
şimdi
yokluğunu savurabilecek
rüzgarlara bel bağladım...
