her türlüsü bulunan, çoğuna sivil hayatta sahip olamayacağınız arkadaşlardır.
bizde bir latif vardı. okuma yazması olmadığını iddia eden ama ehliyet sahibi, köyde, afedersiniz, eşek ziktiği anılarını sık sık paylaşan tüylü bir arkadaş. tezkereme bir ay kala tam karşımdaki ranzaya geçti. bi gün yatacağız, ayağıma birşey deyiyor. "latif! kaykıl lan ayağın çarpıyor, rahatsız oluyorum" dedim. "ayağğııımm değel o ıhıhıhıh" diye gülüverdi. *
