robert de niro'nun aile babası rolünde olduğu, mükemmelliyetçi yapısını, çocuklarına da empoze etmeye çalıştıkça; çocuklarının hayatlarını aslında nasıl berbat ettiğini, mutluluğunun babalarının istediklerini yapmaktan ve onun hedeflerini gerçekleştirmekten ibaret olmadığını anlatan bir dram filmi. babalar hep yapar bunu; onun gerçekleştiremediği hedefleri; gerçekleştirmeni isterler,etraftakilere anlatarak çocuklarını gururlanmayı isterler, benim kızım veya oğlum ressam,sanatçı,reklamcı,iyi bir dansçı,orkestra şefi vs.övünür durmak isterler ya; işte böle hayattan bir film. sonunda anlarlar ki; hayat babaların istedikleri gibi şekillenmez, biri evlilik dışı çocuk doğurabilir,öteki uyuşturucu kullanabilir,diğeri kocasıyla çok mutsuz bir evlilik yaşarken,öteki orkestra şefi değil davul çalmaktan mutlu olabilir. film bize hayatın ailemizin istediklerine göre yaşayamayacağımızı, herkesin mutlu olma yollarının farklı olduğunu, çocukların hayatlarını kendi zevklerine göre şekillendirmeye çalışan ailelerin tersi durumlarla karşılaşınca yaşadıkları vurucu darbeyi ve asla hayatın bir yönde gitmediğini farklı yolların da olduğunu anlatıyor. aile, oğlu veya kızı herneyse sıkmadan,baskı uygulamadan kendi istediği yöne doğru gitmesine izin vermenin daha sağlıklı bireyler olmaları için ve aileleriyle daha iyi bir iletişime sahip olmaları için ilerde kötü sonlarda aileyi suçlamamaları için,ailenin de pişmanlıkla neden böyle oldu diye sorgulamada geç kalmaması için önemli bir film olmuştur. *
