kıyamet günü harun yahya mesihin kucağına binip, kuşlar gibi uçmayı, kombine biletler ile yakılacak adamları izlemenin verdiği mutlu mesut hayatı düşünerek bir insan vicdan muhasebesi yapıyorsa, kasa hep eksiktir.
o yüzden hüseyin üzmezide aklımızdan çıkarmayarak yapacağımız en uygun davranış, cennet-cehennem görüşü olmadan iyi ve ahlaklı bir yaşam sürdürebilmektir.
işte bu ruh hastası hal ve hareketler, ahiret inancındaki zevk sefanın tam tersi, zulüm ve şiddet'i daha fazla tetikliyor. yahu "isa çocuklara tecavüz etmemi istiyor. biliyorum,beni izliyor ve bana güveniyor. onu kırmayacağım" diye çocuklara tecavüz eden isa kalfaları, idrak yeteneği tam oluşamamış ufak kızları, kırmızı kuşaklı gelinlikler ile evlendiren(ben buna satmak diyorum) ve fazla sayıda kadın ile evcilik oynayan hacı amcalarım var iken, ve bu ahlak kahramanı din kardeşlerim bunları ölüm sonrası hayatın kesinliğine inandıkları için yapıyorlarsa(ki öyle) bunun tamamiyle bir ahiret hastalığı olduğunu söyleyebiliriz.
yani yazılı metinler ve üzerine giden sakat mantık, haliyle zikirin etkisiyle garip bir ruh hali alıp, şiddet ve hastalıklı toplum insanı olabiliyor. ruh ve sinir hastalıkları gibi, "kuzu şiş olacağım" korkusuyla amı götü dağıtan zihin, ahiret-korku-cennet-cehennem gibi yazılı metinleri okumasın. tabi bu tüm inananlar için geçerli bir durum değil.
edit: yahu arkadaşım olmasa niye istediğini yapacaksın ? bu nasıl bir pranga geçirilmiş mantıktır. orada "amı götü dağıtın" yazsa, çıkıp sokaklara "beni sikin" diye mi bağıracaksınız ? ulan vicdan falan kısmını geçtim, kedi-köpek öldürmenin vahşi bir şey olduğu gerçeğine gidebilmen için, yazılı metin mi gerekiyor ? ya da bunu yapman için sana 2 seçenek mi sunmaları lazım ? ya da ölümden sonra defne samyelili bir hayat olduğunu mu öngörmeleri lazım ? hayda.
