"buna ancak gülünür" lafı sanırım buraya cuk diye oturucaktır. bu durumun sebebi israilin o mükemmel silahları ya da mükemmel stratejileri değil sadece ve sadece insanların bu hiddete ve hatta barbarlığa yeter artık durun diyememesidir. hatta durun dediğinde de aslında susturulmasıdır. bugüne kadar çoktan kökünün kurutulması gereken israil, neden hala silahların en güçlülerini alıp, en fazla insanı katletmesine rağmen madalya alacak duruma geliyor? ya da neden milyonlarca insanlık suçu işlemesine rağmen kafasına bir şaplak atılıp "hadi şimdi git oyunu düzgün oyna" dercesine, adeta bir çocuğu azarlar nitelikte geçiştiriliyor? bütün bunlar aslında bir sorunun arkasında düzgün ve dimdik duramadığımızdan olmuyormu? üç beş gün sözünü edip, sonra yine hiçbirşey olmamış gibi davranılmıyormu? "hep bana hep bana" politikası aslında bütün insanların içine işlemiyormu? israilin aslında tüm yaptığı yüz bulmak değilmi? belki de birgün, insanlar haksızlıkların, kan akıtmaların, saçma sapan ve bencilce hükümlerin önüne geçmeyi ve hatta bir dur demeyi becerebilirse işte o zaman israilin "öl" dediği ülke durduğu yerden şahlanır ve bir çifteyle yerle bir eder.. ama işte diyorum ya "belki"...