mavinde kaybolmaktı hayat sanırım,
gökyüzünde uçar gibi hissetmek, uçsuz bucaksız
okyanuslarda özgürce dalgalanmak
gibiydi mavinde olmak
yaşlanmaktı kiraz ağaçlarının altında hamakta yatıp
engin maviliğinde uyumak, yanımda senin olduğunu bilerek
uyandığımda ilk seni görererk
gözlerimi ilk açtığımda göreceğim seni
beni engin maviden alıp, kırmızının koynuna bırakacak
zaten aşkın rengi değilmidir ? kırmızı
herşeyi unutturan , bazen kelimleri bile hafızanın koynuna iten o kırmızı
durup bir fotoğrafa baka kalmanı sağlayan kırmızı
yıllar geçsede değişmeyen hala beni benden alan kırmızı
orada yaşlanılmaz mı? mükemmel mavinin gölgesinde
kırmızının yanı başında
