dün saat 20:00 itibari ile başlamıştı herşey. organize çoktan yapılmış masa donattırılıp, mezeler yerlerine yerleştirilmişti bile... zirve mekanına ilk intikal eden ben oldum kafamda bir yığın soru işareti ile. tarih seçiminde ufak bir sektirme yapmıştık, üniversiteli arkadaşlarımızın vize tarihini hiç hesaba katmadan böyle bir işe girişmiştik ve hesapladığımız katılımcı listesi %60 aşşağı düşmüştü.
istiklalin tozlu havası ve buğulu ışıkları altında sevgili ortağımdevedikenini beklerken kafamdan geçen sadece bunlardı. devedikeni, eqin ve mesut yar'ın teşrifi ile ufaktan demlenmeye başladık. profesyonel bir işadamı olmam itibari ile soğukkanlılığımı koruyordum.''ulan ya gelmezlerse'', ''ya ankaralılara rezil olursak'' gibi kurdeşenler beynimi kemirmekteydi. ama de-ka organizasyon a.ş'nin önceki zirvelerden bilinen kalitesi ve müşteri memnuniyeti bütün kaygılarımı bir anda temizlemişti. listeye yazdığımız herkes gelmişti, sadece yolu taksime düşüp geçerken selam vermeye gelenler bile 2 saat oturup bizim göbeciklere eşlik etmişti. ayrınıtlara girmemeyi şirketimizin yeni kalite politikası haline getirme kararı aldığım için olup bitenden hiç bahsetmiyorum, merak edenler gelsin görsün *.
fakat gecenin en güzel olayı bursalı kardeşlerimizin amansız ve zamansız aramıza teşrif etmeleri olmuştur. dava arkadaşım, çetemizin reisi montajelemanı ile ilk fiziksel temasımızı yaşamışızdır **.
son olarak eklemek istediğim not ise şudur ki : ankaranın maksimum kadrosunun 42 kişi olduğunu düşünüp, bizim en ölü halimizle bile 28 kişi çıkartmamızı göz önüne alırsak, istanbulun ölüsü 2 adet ankara ediyor **.
yaptıklarımız yapacaklarımızın teminatıdır der ve uludagsozluk 1 yaşında zirvesinde görüşmek dileği ile huzurlarınızdan ayrılmak isterim.