facebook üzerinden montaigne'nin gece sıkılmış edebi tarzı ile ufak metinler yayınlıyorum ve beğeniliyor. anlamadığım, bir boka benzemeyen bu minimal öykülerim ve deli uydurması felsefi metinlerim neden beğeniliyor. demek anlayamadığımız durumlar, hoşumuza gidiyor. ama oldukça eğleniyorum.
bana balık verme, oltayı ver. ne çıkar buradan ? ızgara çupra ve rakı keyfi değil herhalde. yüzme iyi bir spor değildir. spor yapmak için mi yüzüyorsunuz ? hayır. ama yüzerken spor yapmış oluyorsunuz ? evet. spor yapmadan yüzme şansınız var mı ? evet. o zaman en başa dönüp, olta yerine balığı alın. ızgara çupra ve rakı hala keyiflidir. sezen aksu dinleyin, görüşürüz.
kütüphanenin kokusunu ve çektiğim sonsuz yalnızlığı düşündüm. "sakin ol" dedi charly. ama hani yalnızdım ? charly ne arıyor burada.. "sen yırtık mısın?" dedi. "ayak" dedim. derin bir ah çekti ve "yani, canım, iki insan soyunup.." demeye kalmadan, çoraplarımı giydim. son 3 yılımı bir daha yaşamak istemem. ondan önce. olan 2 yılımıda yaşamak istemem. öyle olunca yaşamak istemediğim 3 yılımı yaşamak zorunda kalırım.
