dün sabah işe giderken bindiğim dolmuşta, her hallerinden kentin yabancısı oldukları belli olan bir grup kadın vardı.biraz zaman geçtikten sonra, trafikteki kalabalıktan, askeriyede yemin töreni olduğunu anlamak hiç de zor değildi.asılan türk bayrakları, her plakadan arabaların kaldırımlara park etmesi, içeriye giriş için sabahın o saatinde kuyrukta bekleyen onlarca ana baba kardeş sevgili vs...
dolmuştaki kadınlardan birinden duyulan ''ah mustafam nolur uzaktan da olsa artık seni bi görsem'' sözcükleri ve sonrasında görülen gözyaşlarının, bir anneye ait olduğunu anlamak da hiç zor olmadı.gıdım gıdım ilerleyen trafikte, kadınlar daha fazla bekleyemeyip, kalan yolu yürüyeceklerini söylerek dolmuştan indiler.
güneş gözlüklerimin arkasındaki gözyaşlarımı saklamaya çalışırken,dolmuştaki diğer insanlar arasında çoktan derin bir pkk muhabbeti başlamıştı.
