itiraf ediyorum şu başlığı her gördüğümde itiraf edesim geliyor. görünüşe göre yalnız da değilim, başlık sol frame'e geldiği anda gitmek bilmiyor. tüm yazarların ve genellersek hepimizin sürekli bir itiraf etme arzusu var. sanırım hepimiz doğallıktan mahrum; rahat rahat birbirimizin yüzüne konuşamamaktan muzdarip kimseleriz. aciz hissediyoruz. sürekli görüntü olarak sunulan insan profiline uymayan düşünceler aklımızı kurcalarken farklı olduğumuzu düşünüyor ve rahatsız oluyoruz. aslında hepimiz aynıyız. bizi kalıba sokmaya çalışanların başarısı mı susmamız, yoksa başarısızlığı mı bizi tümden henüz yozlaştıramamış olmaları ve doğan düşüncelerimiz? suçladığım mı kim? yine biz, yine biz.
