bir de kürdan...
işte! bütün gereçler tamam.
esnafım benim...
karnımda ki açlığın, bana çıkış kapısını göstermesi ile şahit oldum onların diyaloğuna.
iki esnaf, şöyle söyleşiyorlardı aralarında:
e1: bize yaramaz gümüş, be gülüm.
e2: altın o zaman, abi.
e1: bak o olur. altın saat, künye, kolye...
yakayı bağrı da açtık mı şöyle, buraların pezosuyum artık.
e2: abi, bi de ağza kürdan...
(başka bir yere olabilirmiş gibi ağzı belirtmesi tuhaf geldi)
işte! bütün gereçler tamam.
