dizisi güzel son bulmuştur. bazı hususlar var benim ve benimle beraber ev halkının dikkatini çeken. öncelikle bülent kesinlikle ispiyonda sınır tanınmadığını gözler önüne sermiştir. ama o da haklı bir ispiyon yaptı "bihter her şeyi itiraf edecekmiş." diyerek. zaten etrafta bir sürü laf kol geziyor, söylemeyip ne yapsındı. yalnız ben nihal arabaya koşarken elinde anahtar görmedim. sanırım o sahneyi o yüzden orada kestiler, nihal geri dönüp "anahtarları unutmuşum" dedi. tabi, anahtarda telefonu gibi pelin'in çantasında ise kızımız bayağı bir oyalanmıştır. şimdi yolda geçen zamanlara göz atalım. behlül mesajı okuyup 'vınn' deyi düğün yerini terkedip arabasına atladığında ednan bey henüz mezarlıktaydı. bülent behlül'ün gidişinden hemen sonra ablasının yanına giderek olayı anlattı. demek ki mezarlığın eve olan uzaklığı x ise düğün yerinin eve olan uzaklığı x cinsinden... ehh. efenim, sözüm odur ki nihal'in biraz daha gecikmesi gerekirdi. ayrıca ben silah sesini duyduğunda yere yıkılmasının sebebini silahı ateşleyenin ednan bey olduğunu düşünmesi ve behlül'ü vurmasıydı. nitekim merdivenlerden odanın içini göremezdi, sadece sesleri duyuyordu. yoksa tek bir silah sesi bağırarak ağlamasına yeterli miydi... o da kadar ayılıp bayılmasına şahit olduk, eh onu da yaptı işte.
efenim zaten facebook'ta paylaşılan resimlerden bihter'in kalbine sıkacağını öğrenmiş idim. etrafta dolaştığı öğrenilen senaryoyu itina ilen okumadım, nitekim şimdi bir link atan olursa feci derecede sevineciğim efenim.
şimdi bihter'in o uzun ve 'güzel bir duş'unun ardından o elbiseyi çıkarmasının bir anlamı vardı. dün geceden beri yorumlara bakıyorum ancak gözüme kestiremedim. o elbise behlül'le seradaki ilk aganigi naganigilerinde giydiği elbisedir. ha ama bir saflık katmamış mıdır, aşkının kutsallığını, büyüklüğünü ve dayanılmazlığını gözler önüne sermemiş midir, sermiştir.
bihter'in intiharından sonra bir kaç sahne eklenerek behlül'ün ordan nasıl kaçtığını ya da bihter'in cenazesinin nasıl evden çıkarıldığını gözlemleyebilirdik ancak olaya gizem katmak isteyen senaristlerimiz çok da fena yapmamışlar bence.
o firdevs hanım'ın suratı neydi öyle. hele cenazede çetin özder'in yanında bulunup elini tutması onu gerçekten sevdiğini ve ondan her ne olursa olsun vazgeçmeyeceğini düşündüren bünyeme bir de üstüne firdevs hanım arabaya binip çetin ön tarafa doğru yürürken cenaze arabasına oturacağını düşündürerek "koçum benim" dedirtmiş ancak firdevs hanım'ın "ya ya ya" diye kafasını öne geriye sallaması ile bu düşüncem son bulmuştur. ama erkekler tutku nedir bilmezler, korkaktırlar değil mi efenim. bir de kadına inme inmiş, geçer mi geçmez mi belli değil. istememiş demek ki.
"bih...ter!" behlül'e de içim acıdı. sevdiği halde korkaklığı ve acizliği ile harcadı güzelim kadını. ancak o sakala ailecek koptuk efenim. çünkü takma olduğu acayip belliydi, biz bu adamın kendi sakalını da gördük daha önce bu dizide. ne diye özen göstermezsiniz. neyse.. konuşmasında hâlâ karakterini değişmediğini görüyoruz. bihter'e olan aşkını savunmadığı için kendini suçlarken "oğlum diyen adamı sırtından bıçakladım" diyerek aslında ednan amcasını da ne kadar sevdiğini görüyoruz aslında. anası babası ölmüş, adam sahip çıkmış. kızından, oğlundan ayırt etmemiş, ona da oğlum demiş. en özel okullarda okutmuş. eh, ben olsam silahı alır bir tane de ben kafama sıkardım ki sevdiceğime daha çabuk kavuşayım. ama yok efenim, behlül korkak ya hemen "behlül kaçar" oldu. ula uşağum nereye kaçayisin hemen oyle?
matmazel'e sabır ihsan eyle yarabbi. ednan'ın acısı tez geçsin de anlasın deniz hanım'ın değerini. nihal'e sarışın, kendinden emin, cesur sevgililer ver. cemile'ye dirayet diliyoruz. evet dizi efenim ama içselleştiriyoruz ne yapalım, görsel iletişimimiz daha yüksek, dayanamıyoruz ağlıyoruz. beşirrr böhühü. deniz hanım ne üzüldü ama beşir ölünce. bence beşir bihter kendini intihar edene kadar çoktann hakk'ın rahmetine kavuşmuştu. yükünün birden bire üzerinden kalkması boşluğa oturtmuştur.
