şahsen bayılırım böyle patronlara. önemli bir projede bütün yük üzerlerindeymiş gibi davranıp hiçbir b.k yapmazlar; işe yaramadıkları gibi bir de bu ruh haliyle üzerinizde stres oluştururlar.
başarıyla tamamladığınız görevleri, kriz yönetimlerini donuk bakışlarla onaylarken; küçücük fıçıcık bir hatada gözlerinizin içine bakıp işleri bilmiyorsun demekten kaçınmazlar. oturdukları yerde bebe poposu yumuşaklığındaki çanaklarını pelte kıvamına getirmekten başka uğraşları yoktur.
ha bir de, gecenizi gündüzünüze katarak yüzde 80'ini yaptığınız işe yönelik övgüleri üstüne alınmak vardır.
