yıllar önce bir forum sitesinde yazdığım, mesajdan alıntıdır.
ırmaklar gibi akıp uzun uzun terketti bizi.. ölüler gibi.. ama kolay olmadı gidişi kazım koyuncunun.. çünkü bizi seviyordu.. ne diyordu.. sevmesem öyle kolay çekip gitmek.. yaralı bir kuş gibi.. gitti..
işte gidiyorum. bir şey demeden dedii ve gitti... hiç şikayet etmedi giderken.. susukunluğu en büyük şikayetiydi çünkü...
sevdaluk eyi şeydur benda yeni başladum demişti... bitiremedi bu sevdayı.. başladığı sevda yarıdayken.. gitti...
gidiyorum buradan.. kızlar ağlayın beni dedi giderken.. kız erkek herkes ağladı o giderken..
bütün dünya haberdardı onun sevgisinden.. dünyaya bildirmişti kaşlarını indiren sevgilisine olan aşkını.. o büyük aşkıyla gitti..
ve şimdi.. kazım abii sana sesleniyoruz.. senin şarkılarınla sesleniyoruz..
denizde kararti var bu gelen kayikmidur.. biz ozleduk seni kazım abii.. ağlasak ayip midur....
