bu kampanya, bir kıvılcım gibi yayılması beklenilen kampanyadır.
neden mi?
çünkü aslolan insandır.
insan ki tüm evrenin dokusudur.
insanın insana bakışı ise her şeyin nedenidir. barışın da, savaşın da.
açık konuşmak lazım.
acitasyon olmadığını belirterek anlatayım.
benim babam engelli. yürüyemiyor yani.
hani alıştım ben bu duruma. ilk defa görenlerin yüzünde bir acıma, sanki bir farklılık yaratma duygusu oluşuyor.
ben asıl onlara acıyorum.
halbuki benim babamın onlardan bir farkı yok.
oy vermeye gideceğiz, misal, 2 kat merdivenleri çıkarmak zorunda kalıyoruz.
hastaneye kontrole götüremiyoruz onu.
neden? çünkü asansör denilen şey yok.
yapılar engelli vatandaşlar için uygun değil.
bizler esasında, hani ilk engelli vatandaşı gördüğümüz sırada, bir yardım etme amacı güderiz, içimiz acır.
merhamettendir ya.
biraz içimizdeki iyiliktendir.
fakat çok büyük bir kısmı ise insanları farklı gördüğümüzdendir.
oysa onların bizden hiçbir farkı yok.
kendisi yardım istemedikçe bizim ona yardım edip rencide etme gibi bir imkanımız yok.
olmamalı da.
