islamiyette kişinin yapacağı ibadetler için başka birisinin aracı olmasına gerek olmaması durumunu özetlemek amacıyla kullanılan cümledir. islamiyette öyle bir zümre yoktur ki o kişi olmadan herangi bir ibadet yapılamasın.
yanlış anlaşılan bir nokta vardır ki kimse giremez demek sen benim namazıma, ibadetime karışamazsın demek değildir. elbette kimse kimseye zorla namaz kıldıracak, oruç tutturacak değildir. bir müslüman olarak (ateist değil) çok sevdiğiniz bir arkadaşınızın 5 vakit namaza başladığını düşünün. o kişi sadece kendi taşıdığı kaygılardan dolayı sizi de namaz kılmaya davet etse bu sizi sevmediğine değil aksine ne kadar sevdiğine ve değer verdiğine kanıttır. dolayısıyladır ki çok da samimi olmadığınız halde sizi namaza davet eden birisi varsa onu da bu çerçevede değerlendirmek gerekir kanaatindeyim.
diğer bir yanlış anlaşılma ise bu söze dayanarak o zaman cemaate ne gerek var demektir ki cemaat kavramını hiç anlamamış kişi ancak bunu söyleyebilir.
