içinde bir sevinçle yaşamak ama nolduğunu bilememek.
peynir almak için eczaneye giden insanın eczanedeki beyaz önlüklü kıza aşık olmasıyla açıklanabilir mi acaba. kirpiklerini ekmek sanıp kopardıktan sonra ağzına atmanın çılgınlığı mı. bu nasıl bir şey ben bilmiyorum, ama mevsimlerin bile birbirine karıştığını düşünmek hoşuma gidiyor. nasıl olsa ne için yaşadığımı bilmiyor, yağmuru ve gök gürültüsünü pencerede izlemenin 24 ayar mutlulukla eş değer olduğuna kanaat getiriyorum. yarısında sönüp kalmış sigaranın elimde bıraktığı sarışın izlerin sonbaharı hatırlattığından bihaber olmadım hiç.
atlet giymeden yatar ve balkon kapısını açık bırakırsam sabahleyin burnum akıyor ama üşümüşlüğüm gecenin üçünde kalıyor. sonra bulutları ellerimle oyuncak arabalara çevirmek geliyor içimden, hiç tanımadğım insanlara iyi geceler demek istiyorum. vefası eksik sevgililerin çağırmaya utandıkları kuşların peşinden göç eden hüzünler çıkarıyorum saçlarımın arasından...
haziran, neyi ifade eder ben bilimiyorum ama allah şahit haziranda üşümeyi seviyorum...
