Egonun aşırı şişkin hallerinde insanın kafasından geçen düşünceler:
-Benim gibi zeki insan nadir bulunur.
-Benim gibi kültürlüsü, kurnazı, baskın kişiliği, söz geçirme özellikliliği sayılı kişilerde bulunur, binde birdir.
-Benim kadar güzel giyinen, imaj yaratan, insanları hal ve tavırlarıyla büyüleyen on milyonda birdir. Ben seçilmişlerdenim.
-Benim kadar yakışıklısı-güzeli, gizemlisi, cool u yoktur. Benim gibisi beş yılda bir görülür.
-Benim gibi iş bilir, neyi ne zaman ne şekilde yapmasını daha iyi bilen yoktur.
-Her ortamın en önemlisi benimdir. Hiç kimse başkasını beni önemsediği kadar önemsemez.
Egonun orta yani; olması gereken düzeyinde kafadan geçen düşünceler şunlardır:
-Bazı konularda yetenekliyim, belki bir çok insandan da başarılı olabiliyorum. Ama sonuçta dahi değilim, tanrı değilim, yeteneğim sınırlı. Değiştirebileceğim şeyler var değiştiremeyeceğim şeyler var.
-Bulunduğum ortama ayak uydurmamı sağlayacak derecede bilgi birikimim var fakat daha fazlasını elde etmek için tabiki çalışmalı disiplinli olmalıyım. Bazı konularda uzmanım bazılarında vasat altındayım. Zayıf yönlerimi tespit edip gereken önlemleri almalıyım.
-imajımı ve kendimi sürekli yenilemeliyim. insanların olumsuz eleştirileri benim için olumlulardan daha önemli olmalı.
-Dış görünüş olarak kimine hoş gelirken kimine boş gelebilirim. Bu tür süreçleri doğal karşılamalı insanları zevkleri ve tercihleri konusunda yargılamamalıyım.
-Gerçekten bazı konularda çok iş bilir, neyi ne zaman yapmam gerektiğini iyi hesaplarken, bazende bilemediğim beni zorlayan bi durumda rezil olabiliyorum. Hatalarımı kabul etmeli ve yeniden yapılanmalıyım.
-Koskoca evrende, dünyada milyarlarca insan arasında benimde kendime ait bir benliğim var fakat bu çok büyütülecek bir şey değil. Yaşarız ve ölürüz. Destan yazacak değilizya... Önemli olan iyi ve erdemli bir insan olmak, insanlık hizmetine çalışmak, bencil değil daha çok sencil olmak.
Egonun hemen hemen hiç olmadığı kişinin kendisini yok saydığı durumlarda kafadan geçen düşünceler:
-Hiç bir konuda yeteneğim uzmanlığım yok. insanlara muhtacım, herkese herşeye muhtacım. Sivrisinek gibiyim.
-Hiç bir şeyden anlamam, hiç birşeyden çakmam. Her ortamın en gerizekalısı en kaz kafalısı benimdir.
-Evsiz gibi görünüyorum. Ne bir karizmam nede bir etkileyiciliğim var. insanlar beni görünce yanımdan uzaklaşmak istiyor.
-Dünyanın en çirkin, en sivilceli, en antipatik, en odun insanıyım kendimden iğreniyorum.
-Şimdiye kadar hiç bir işi tam olarak halledemedim, tam bir moronum. Her işi elime yüzüme bulaştırıyorum. Neyi ne zaman ne şekilde yapacağımı düşünüp bulamıyorum, neden böyleyim anlamıyorum.
-Şu dünyada bir hamam böceği kadar değerim yok.
