tekrar gitmek istediğim, izlemekten bıkmayacağıma emin olduğum filmler arasındadır. filmde robert pattinson ya da edward cullen yerine tyler görmemden dolayı filmi sevdim sanırım. sinemada benim de sevgilim böyle olsun tarzı cümleleri duymak mümkün bu filmde. senaryosu çok da olağanüstü olmasa da birtakım şeyler bağlar sizi filme, bittikten sonra hala etkisinde kalırsınız. mesela tyler ın caroline adındaki kız kardeşine üzülürsünüz gece yatmadan, sonra ally ve tyler ın aşkını düşünüp kendi kendinize mutlu olursunuz. keşke michael yaşasaydı dersiniz ya da yaşamaması iyi olmuş, tyler ın böyle üzgün ve suskun olması daha bir tatlılık veriyor ve albenilik katıyor ona diye düşünürüsünüz içinizden.*
