bu saatte neden aklıma geldi bilmiyorum ama hatırlayınca anlatmak istedim;
rivayet odur ki, çok zengin bir işadamı ilerleyen yaşınıda göze alarak hasta yatağından kalkamıyacağını düşünerek iki oğlunu yanına çağırıyor ve en büyük korkusunu onlara vasiyet olarak devrediyor.
baba çocuklarına tüm malını, mülkünü bıraktığını ama onlarında babalık hakkına karşılık son isteğini yerine getirmelerini şart koştuğunu aksi takdirde hakkını ikisinede helal etmediğini söylüyor.
çocuklar merakla soruncada, öldüğünde soruları cevaplayamayacağından korktuğunu ve yanına iyi bilen birini gömmelerini, soruları onun cevaplamasını istediğini söylüyor.
oğullar çaresiz söz veriyorlar.
adam ölüyor. çocuklar sözlerinin peşinde uzun bir uğraştan sonra büyük para teklif ettikleri bir hamalı babalarının yanına gömülmeye ikna ediyorlar. adam omuzundaki yük taşıdığı ipten başka bir şeyi olmayan zararsız, garibanın teki.
adamı cenaze töreninin ardından bir düzenekde yaparak adamın yanına gömüyorlar. ertesi sabah merakla adamı gömdükleri yerden çıkartıyorlar ve soruyorlar neler olduğunu.
adam büyük bir korku ve pişmanlık içerisinde cevap veriyor.
babanıza hiç sıra gelmedi. sorgu melekleri geldiler ve direkt yaşayan beni ve omuzumdaki ipi gördüler. başladılar sormaya. kimden aldın, neden aldın, nereden aldın, niye aldın. sabaha kadar cevap veremedim. beni bu ipten kurtarın paranızı, pulunuzu zaten istemiyorum diyor. babanıza gelince vay haline diyor ve ipi yaptığının karşılığı olarak çocuklara verip uzaklaşıyor.
