ona her gün güzel, her hava hoştu,
sevgisiz hayatın manası boştu,
gördüğü kısrağın peşinden koştu,
uslanmak bilmeyen bir deli taydı;
ah şu şairliğim olmaz olaydı! ...
ak yazımı baht-ı siyah eyledi,
gençliğime yazık, günah eyledi,
nerde akşam, orda sabah eyledi,
serseri hayatı marifet saydı;
ah şu şairliğim olmaz olaydı! ...
alnım da açıktı, yüzüm de aktı,
kimseye verecek hesabım yoktu,
günah kervanımı pazara çekti,
yükümde ne varsa, hepsini saydı;
ah şu şairliğim olmaz olaydı! ...
hayal aleminde gezmem dese de,
seni bundan böyle üzmem dese de,
bu gece, tek hece, yazmam dese de,
sabaha çıkmadan sözünden caydı;
ah şu şairliğim olmaz olaydı!...