Geçeceğim yürüdüğün yollardan
Süt verdiğin "mivleyen" kediyi selamlayacağım
Ve yerleri arayacağım
Kaybettiklerini görebilmek için
Sana ait tek bir şey var odamda şimdi
Ve ben değilim o!
Kokun, ki delice öpmek istediğim!
Boynum, saçlarım, küçük dudaklarım...
Hiçbiri senin değil artık
Kendi iradenle geri teptiklerin
Seni sızıyla anıyor her gece, sancıyarak...
Ne çok göz yaşın vardı senin, suskun
Sersemlikten mi susardın
Çok mu derin dalardın veya?
Uykun huzursuzdu, tedirgindi
Sıradan korkuların dizilirdi boğazında
Askerler gibi
Ve çatık kaşlı komutanlarının ismi "Gelecek"ti
Sesin çatallaşırdı bir yeni yetme gibi,
Ne zaman zikretsek o ismi
Yalnız bir şeyden emin görünürdün
"Seni bırakmayacağım" diye sayıklaman
Güven verirdi, güçsüzlüğünü bilirken
Bana dokunduğun gün çok uzak kaldığı vakit
Ayrıntılar belleğimin derinliğinde uykuya yatıyorsa
Yanımda olsan seni nasıl öpeceğimi düşünmediğim için
Biraz unutmuş olacağım seni!
Şimdi yüzün, sabaha karşı gördüğüm rüyaların bulanık süsü
Ne yaşadıysam hep hayal meyal
Ama belli bariz...
Hiçbir hatıramı zihnimden kovalamak istemiyorum
Biliyorum, sindirmek zorundayım!
Silinip gitmesini de dilemem kendiliğinden.
Tek dileğim sevilmiş olmak delice.
Bu aşk, işte bu şiiri bıraktı parmaklarıma...
Satır satır nakşedebilirsin zihnine
Gurur duyabilirsin kendinle istersen
Böyle sevildiğin için...
