--spoiler--
bir iç savaşta yaşadığımızın göstergesidir. evet bu savaş belki bizlerin de kanımızı akıtacak, öldürecek bizleri de.
yok arkadaş yok, ben istemiyorum bunu, evet tırsıyorum evet korkuyorum. buradan kahramanlık nidaları atacak değilim. burada yazanlar, ırak'a girelim, bütün pkk'lıları temizleyelim diyenler, vatan sağolsun şehitler ölmez diye haykıranlar, hanginizin üzerine bir dağ başında ateş açıldı? ya da hanginiz gece uykunuzdan bir roketatar mermisinin gümbürtüsüyle uyandınız? hiçbiriniz, belki içinizden ancak birkaçı.
ben korkuyorum. ben üzerime ateş açılmasından korkuyorum. istemiyorum bir mermi yarasıyla ya da bir şarapnel parçasıyla geberip gitmek. benim umutlarım var, benim hayallerim var. ve ben olmadıktan sonra, ailem benim için gözyaşı dökerken ne vatan umrumda benim ne bayrak ne millet. hainsem hainim. bir defa elime geçen yaşama fırsatını saçma sapan, amaçsız bir savaş uğruna kaybetmek istemiyorum. allah böyle bir sondan herkesi korusun. allah analara babalara bunu yaşatmasın artık yeter!
--spoiler--
hayatın gerçekleri. birilerinin yaşaması için, ailenin, milletinin namusu için birilerinin ölmesi gerekir. alparslan gazi veyahut yavuz sultan selim düşünmedi bunları veyahut atatürk. eğer onlarda böyle düşünseydi; ne biz burda ne senle bu konuyu tartışıyor olurduk nede bu gençler şimdi terör yüzünden şehit olmazlardı. bu olaylara amaçsız bir savaş demekte zaten ayrı bir algı türü olsa gerek.
korkaklar sadece ölürler. ölümsüz olanlar kahramanlardır. bizim her şehidimiz bir kahramandır. bu demek değil ki biz sürekli şehit vermek istiyoruz ama teröristlerden de korkmuyoruz.
