bir iç savaşta yaşadığımızın göstergesidir. evet bu savaş belki bizlerin de kanımızı akıtacak, öldürecek bizleri de.
yok arkadaş yok, ben istemiyorum bunu, evet tırsıyorum evet korkuyorum. buradan kahramanlık nidaları atacak değilim. burada yazanlar, ırak'a girelim, bütün pkk'lıları temizleyelim diyenler, vatan sağolsun şehitler ölmez diye haykıranlar, hanginizin üzerine bir dağ başında ateş açıldı? ya da hanginiz gece uykunuzdan bir roketatar mermisinin gümbürtüsüyle uyandınız? hiçbiriniz, belki içinizden ancak birkaçı.
ben korkuyorum. ben üzerime ateş açılmasından korkuyorum. istemiyorum bir mermi yarasıyla ya da bir şarapnel parçasıyla geberip gitmek. benim umutlarım var, benim hayallerim var. ve ben olmadıktan sonra, ailem benim için gözyaşı dökerken ne vatan umrumda benim ne bayrak ne millet. hainsem hainim. bir defa elime geçen yaşama fırsatını saçma sapan, amaçsız bir savaş uğruna kaybetmek istemiyorum. allah böyle bir sondan herkesi korusun. allah analara babalara bunu yaşatmasın artık yeter!
zenginlerin iktidar olduğu eşkiyanın dünyaya hükümdar olduğu bu düzenin istediklerini yerine getirmek istemiyorum. başbakan 11 şehidin cenazesi önünde bu vatana namahrem eli değmeyecek diyor, sanki pkk'lılar aydan geldiler, sanki pkk'lılar türkiye cumhuriyeti vatandaşı değillermiş gibi.
ve o cenazede, o anlı şanlı masalar yumruklayan çelik bakışlı sert generaller, subaylar hepiniz ne kadar ezilmiş büzülmüştünüz. bu hale geleceğinize yırtın atın o apoletleri bırakın bu işleri, halinize baktım acıdım işgal istanbul'unun osmanlı paşalarından zerre farkınız kalmamış. gidin bari o gencecik evlatlarla omuz omuza çarpışın, bunu yapmadan atatürk'ün adını bile ağzınıza almayın. o koca atatürk mareşalken büyük taarruzu en ileri hatlarda idare etti. siz kim oluyorsunuz da ankara'dan iş görüyorsunuz...
