kendi içinde çözüm geliştirmeye çalışan insanın gayretidir. ve lakin böyle birşeye gerek duyulmamaktadır an itibari ile. zira amerika'nın "büyük ortadoğu planı" kapsamında öncelikle öteden beri bildiğimiz taktik olan "lokmalara ayırmak" esastır. güneydoğu anadolu bölgesi şu aşamada oldukça işlerini görecek durumdadır. kimbilir belki de "mezapotamya" ile olan içli-dışlı yapısının etkisi de olabilir bu durum. velhasıl gereksiz bir hareket.
bölünmekse kasıt, biz zaten yeterince bölündük şu aşamada. resmiyet kazanmış bölücülük faaliyetleri de amacına ha ulaştı ha ulaşacak... ama az kaldığı kesin. ayrışma da kapıdadır. muhtemelen bir iç çatışma yaşanacak ve bu çatışmanın sonucunda hayatta kalan taraf istediğini alacak. üzgünüm ama gerçekçi olarak baktığımızda durum bundan ibaret. geçmişte iç çatışmaya neden olan şeyleri gözönünde bulundurduğumuzda bunun ne denli pamuk ipliğine bağlı olduğu ve bu ipliğin de günden güne gerildiği aşikar. korkarım ki sevdiğim bir kürt kardeşimle karşı karşıya gelirsek ikimiz birden öleceğiz o an.
ama ayrıştırma sona geliyor. "bireysel silahlanmaya hayır" olduğu kadar "bireysel keleşlenmeye de hayır" diyen yok henüz.
