iki yapının kuruluş tarihine bakarsak pkk akp den önce gelir. pkk ddko adı altında 70li yılların başlarında faliyete geçerken, akp 80 darbesinin sonrasında kenan evren ve özal'ın islamlaştırma politikası sonucu ortaya çıkmıştır. akp'nin pkk'yla baş edemediği açık bir şekilde ortada olsa da bu sadece akp'nin sorunu değil aynı zamanda ordunun da sorunudur. ayrıca hükümetin açılımları saçmalıktan ibaret olsa da pkk'yı çatışarak bitirmeye çalışmak da başka bir saçmalıktır. bunun çözümü bence nefret edip kin duymaktan değil, karşılıklı anlayış ve sorunları yaratan güçlere karşı birlikte mücadele etmekten geçer. kürtlerin dillerini konuşamamalarının gerçek bir sorun olduğu ortadadır ancak kürtlerin diğer önemli sorunları da işsizlik, geri bırakılmışlık, eğitimsizlik vb. dir ve bu hengamede iki tarafın da fark edemediği (ya da değiştirilen gündem) bunların aslında türklerin de yaşadığı sorunlar olduğudur. yani mesele türk veya kürt olmakta değil ait olduğun sınıfın yükünü taşımaktadır.
bu tartışmaya sağlıklı bakabilmemizi için şunu görmemiz gerekiyor: iki taraftan da insanlar ölüyor. on yıllardır ölüyorlar ve biz meselelere böyle yaklaştıkca, ordu ve hükümet yaklaşımlarını değiştirmedikce ve pkk ateşkese geçmedikce böyle sürüp gidecek. sonunda birgün bir noktada iki taraf anlaştığında ya da taraflardan biri kazandığındaysa bu kimsenin zaferi olmayacak. aksine bu insanlığın kaybı olacak. binlerce gencin cesedi üzerinden kazanılacak zafer şarabını kim içebilir ki?
