işin siyasi kısmını bırakın, askeri kısmını bırakın, terör kısmını bırakın, herşeyi bırakın bir kenara ve düşünün. 8 tane insan, 8 tane çocuk, 8 tane genç. henüz yaşı 20 olan 8 ayrı insan öldürülüyor! acımasızca. kim nasıl açıklayabilir hayalleri bambaşka olan bu insanların ölümünü. kim beni nasıl ikna edebilir. söyleyin bana, göz yaşım dinecek mi bir süre sonra? peki analarının, babalarının, sevgililerinin, kardeşlerinin?.. nasıl bir beyindir bu? bu nasıl bir yürektir ki nasırlı, küflü, kokmuş?
evinden ayrıldın birgün. gittin allahın siktir çektiği dağa. oraya gidene kadar belki senin kavgan değildi ama oradayken öldürmek için orada olduğunu öğrendin. sonra kalleş bir pusuda can verdin.
yok bunun bir açıklaması. size 8 şehit diyorlar ve bitiyor. gözlerini kapat ve düşün be arkadaşım. 8 tane ayrı ayrı insan, kocaman yürekli, cesur, türk..
anneni, babanı, kadeşini, sevgilini, kuzenini vs vs vs öldüğünü düşün. hepsinin aynı anda namertce, kalleşce, şerefsizce öldürdüklerini düşün. eğer şimdi canın o kadar yanmıyorsa siktir et beni. sana anlatacak lafım yok!
tek işi kınamak olan bu insanlar başımızda oldukca -alıştık- demeye devam edersiniz. yazık!
