bazen çoğunluk tarafından sevilen filmler olabilmektedirler. rezervuar köpekleri ve orada olmayan adam. belki o an için sıkıcı geldiler bilemiyorum ancak tekrar izleme cesaretini de kendimde göremiyorum.
bi de türü itibariyle yeter artık bitsin dedirten filmler vardır. işkence gibidirler. ama zaten amaçları da odur. kabus gibi bişiydir. (bkz: kayıp şehrin çocukları)
